Wygodne i bezpieczne – zamki biometryczne w sejfach. To metoda, która nie tylko zapewnia wyjątkowo wysoki poziom bezpieczeństwa, ale również jest niezwykle wygodna w codziennym użytkowaniu. Wystarczy tylko przyłożyć do sejfu palec, by otworzyć zamek. Czy można prościej?
Biometria to metoda automatycznego rozpoznawania ludzi na podstawie ich cech fizycznych. Wykorzystuje się do tego te cechy, które są indywidualne, jednostkowe i niepowtarzalne – takie, jak np. brzmienie głosu, minucje na odcisku palców czy wzór naczyń krwionośnych siatkówki oka. Zamek biometryczny ma zapisaną próbkę biometryczną ustawioną jako wzór, do którego porównywane są zbierane w trakcie próby otwarcia sejfu dane. Jeśli system uzna, że wzór i pobrane właśnie dane się zgadzają, sejf zostanie otwarty. Jeśli między wzorem a danymi są rozbieżności – pozostanie zamknięty.
Zamki biometryczne są coraz częściej stosowane w różnych rodzajach sejfów, zarówno w sejfach biurowych, jak i sejfach domowych. W sejfach biurowych zamki biometryczne mogą być szczególnie przydatne, zapewniając szybki i bezpieczny dostęp do dokumentów, wartościowych przedmiotów lub pieniędzy dla osób uprawnionych. W przypadku sejfów domowych, zamki biometryczne stanowią skuteczną ochronę dla osobistych skarbów, cennych dokumentów oraz innych wartościowych przedmiotów przechowywanych w domu. Dzięki technologii biometrycznej, taka forma zabezpieczenia zapewnia wygodę użytkowania oraz wysoki poziom bezpieczeństwa, eliminując potrzebę noszenia kluczy czy zapamiętywania kodów dostępu.
Zamki biometryczne należą do najbardziej bezpiecznych zamków w sejfach – po pierwsze dlatego, że podrobienie klucza biometrycznego jest znacznie trudniejsze niż zdobycie kodu czy klucza mechanicznego, a po drugie – tego, co otwiera zamek biometryczny, zgubić czy zapomnieć się nie da, po trzecie dlatego, że jest to hasło na całe życie. W zależności od wykorzystanej technologii i klasy zabezpieczenia, biometria zapewnia też na tyle duże bezpieczeństwo, że można mieć pewność, iż szanse na to, że druga osoba ma na tyle podobne linie papilarne bądź wzór tęczówki, są w zasadzie żadne. Generalnie przyjmuje się, że w zabezpieczeniach biometrycznych średniej klasy dopuszczalne jest pomyślne zautoryzowanie obcej osoby raz na 10.000 skanów.
Jednocześnie należy pamiętać, że zamki biometryczne, w odróżnieniu od zamków elektronicznych (na kod), oparte są o porównywanie danych i prawdopodobieństwo (tzw. dopasowywanie wzorców). Nie są – tak jak kod – systemem „zero-jedynkowym” (kod jest prawidłowy albo nie). To może powodować trudności w prawidłowym rozpoznawaniu właściciela sejfu. Przykładowo, w zamku opartym o zamek biometryczny z rozpoznawaniem głosu, zwykły katar może zaowocować tym, że właściciel będzie mieć trudności z otwarciem zamka. W zamkach biometrycznych średniej klasy uznaje się, że pomyłka wobec właściciela skanu może zdarzyć się raz na 50 skanowań (w takim jednak przypadku po prostu skanujemy się po raz drugi).
Najczęściej stosowanym rozwiązaniem w sejfach jest biometria za pomocą linii papilarnych (oparta o odcisk palca). Jest to również najwygodniejszy zamek biometryczny (nie ma znaczenia wysokość montażu sejfu, kąt, oświetlenie, warunki temperaturowe itd.). Coraz częściej stosuje się również w sejfach skan tęczówki oka bądź skan siatkówki oka (uwaga: to dwie różne metody, choć obie opierają się o biometrię oka). Niestety ta metoda ma ważne ograniczenie (które jednak można również uznać za zaletę) – skaner musi być zamontowany na wysokości wzroku. Wykorzystać można również metodę rozpoznawania głosu oraz skan twarzy. Obie te metody jednak, ze względu na możliwe błędy weryfikacji (brak prawidłowego rozpoznania głosu albo twarzy) stosuje się częściej jako metody uzupełniające do standardowego klucza bądź kodu.
Przeczytaj też:
Jak otworzyć sejf? Sposoby otwierania różnych zamków
Jak działa zamek sejfowy z czytnikiem na odcisk palca?
