Sejf sejfowi nierówny. Sejfem możemy nazwać zarówno niewielką ognioodporną kasetkę na pieniądze, jak i wysokiej klasy sejf bankowy typu skarbiec będący osobnym pomieszczeniem. Czym zatem są sejfy antywłamaniowe?
Ta szeroka, popularna grupa sejfów ma taką konstrukcję, by maksymalnie zabezpieczyć ich zawartość na okoliczność sforsowania przez osobę niepowołaną. Innymi słowy, sejf ma nie dopuścić, by go splądrowano. Kupując takie urządzenie, warto pamiętać, że nie każdy model jest antywłamaniowy; niektóre przeznaczone są przede wszystkim do zabezpieczenia zawartości przed ogniem. Jeśli zatem zależy nam na ochronie przed kradzieżą, trzeba wybrać sejf, który ma takie zabezpieczenie (czyli odpowiednią klasę).
Wybór sejfów antywłamaniowych jest ogromny. Różnią się one między sobą nie tylko wymiarami, wyposażeniem czy wyglądem, ale przede wszystkim klasą odporności, od której zależy ich wytrzymałość. Wyrażana jest ona w cyfrach rzymskich od I do XIII (przy czym klasy powyżej VIII zarezerwowane są dla skarbców). Ta wytrzymałość ma również wpływ na to, na jaką kwotę będzie można ubezpieczyć zawartość takiego urządzenia. Każdorazowo zakup sejfu antywłamaniowego powinien być zatem podyktowany tym, co i o jakiej wartości będzie w nim przechowywane. Warto również rozważyć narażenie przechowywanych przedmiotów na działanie ognia – nie każdy sejf antywłamaniowy jest jednocześnie ognioodporny – większość chroni zawartość przed tym żywiołem jedynie w podstawowym stopniu. Dopiero odpowiedni certyfikat pozwala na określenie sejfu jako ognioodporny. Wśród sejfów ognioodpornych również możemy wyróżnić klasy.
Każda klasa antywłamaniowa sejfu ma uregulowany normą PN-EN 1143-1 współczynnik RU, a wartości dopuszczone do przechowywania określone są Rozporządzeniem MSWiA z dnia 7. września 2010 r., Dz. U. nr 166. RU jest to jednostka (Resistance Unit), która informuje, jak bardzo dany sejf jest odporny na próby dostania się do niego za pomocą różnych narzędzi. Aby określić wartość RU, sejf poddaje się różnym metodom włamania i mierzy się czas, jaki byłby potrzebny złodziejowi, by z pomocą danego narzędzia dostać się do zawartości urządzenia. W trakcie takiego pomiaru nie bierze się pod uwagę tego, jaki włamywacz zrobiłby hałas oraz czy przy próbie włamania pojawiłby się dym (innymi słowy to, czy złodziej zaalarmowałby swoją ingerencją całą okolicę, nie ma znaczenia). Współczynnik RU wyraża się w dwóch wartościach (dostęp częściowy i całkowity). Na przykład RU 30/50 (klasa sejfu I) oznacza, że złodziej potrzebowałby 30 minut na uzyskanie dostępu częściowego i 50 minut na dostęp całkowity do zawartości sejfu.
Pierwotnie przechowywało się w nich głównie biżuterię i pieniądze. Dziś większość pieniędzy trzymamy w banku, a w sejfach antywłamaniowych przechowujemy ważne dokumenty (np. ubezpieczeniowe), dzieła sztuki, wartościowe kolekcje (np. monet), nośniki informacji. Naczelną zasadą jest przechowywanie w sejfie tego, co ma dla nas wartość i mogłoby być cenne również dla złodzieja (pamiątki sentymentalne – np. zdjęcia – lepiej przechowywać w sejfach ognioodpornych, o których napiszemy niebawem).
Przeczytaj podobne publikacje:
